BİNALAR MI SOKAK MI

Kurtulmadı tuttuğum kanarya, dişlerini boyadı bir dut

    Korkulan sokaklarda bile değilsin, nereye çıksam.

Ben yazarsam serserilere, okursam orospulara

       Şimdi en pahalısından bir tütünlesin.

Benim ağrım eksikti o gün

Önce sen her şeyi toparladın

Kurbağa gösterdin, orkide falan

Koklatmadın yol üstünde öpüşmeyi

Olsun, sen ıslak sokak sevmezsin, bin bizim olsun asfalt.

Sana neyi vursam, tirenlerde kara çocukları mı

Hep cennetliksin hep günahkar bahtım

Çekilmişken kuyusuna peygamberiyle bir 

Yani biz, hani bizim tam vaktimiz.

Korundan ağacıma gelme niçin!

Ve ses etme kadınına

Kapım sırtım gibi açık ve yalnız.

Buharım ben! Tenime çizme kalpleri

Gel diyemiyorsun geleceğimi biliyorsun

Suçlama bir köprü aramızda taşlı ve ıslak

Beni bir ezgiden ayırırsın, amenna bir gün erken iyileşir herkes

Şehrin binaları ezilsin istiyorum

Altında kış uykusu sizin bu sevmeleriniz, 

Ne güzel şey bir bilsen, bir anda 

Güçlenmek. Yalnızlığına onsuz sevişebileceğini söylemek.