YEŞİL GÖZLERİN VARDI DA NE OLDU

Şimdi geride kaldın. Acımasız armonilerin sırdaşı

           Kırılan jestlerin ahıyla, güneşin değiştirdiği güzel gözlerinle

Bak dur orada bir portakala. Sonbaharı vardır herkesin.

Sevsen de bir keman olsam, olur mu kalbini görmem

     Mümkün mü hiç kumar sevişmelerimiz. Geceleri bölen

Dersleri kaçırtan ayaklarımız. Ellerimden ayıkladığım tatsız geçmiş

      Kızardı çünkü geç geldin, aşkı vurmuştun benden önce.

Beni kamçılayan anlamsız bir yürüyüş, sen ötede kaldın

         Kendi fotoğrafını yaksan, bir kereliğine yensen ve yenilsen 

Doğduğu yeri hangi kalp sever lütfen sevgilim olmasın.

           Hırkamı astım geçen gece, bu bir kalış demek

İşlenmekten değil, nakışa benziyorum, sahte değil. 

Yeşil gözlerin vardı da ne oldu, beni mi sevdi

Her şeyi kurtarsaydı sessizlik, tanrım at koynuna beni çakalların

               Bir ovayı özlerdim yeşile kansaydım.

Tavanlara bir resmin olsun, ama dur böylesi mutluluk olmaz

Beni boğmazsan ben kimim, ellerinin izini göstermeliyim, 

Baharın şarkısı elmasa döndü, aşkta ikinci yok

 Kabart kendini seviliyorsun, haritası var damarlarının

Görecektin gençliğimi, diriliğimi yaşamaya uzanırken.

Unut gitsin.

   Sen miydin kapımı kıran, erkeğiydiniz limanların, 

Giderken tüm dillerin faşisti, yeşilliklere tükürsem ne denli ağlarsınız

                 Sen miydin, öyleyse sus kendimi uyutacağım, 

Yaş on dokuz elimde dolaşıyorum bütün kırları dünyanın

 Gözlerin yeşil de ne var sanki, Tanrı'dan bir bahçe istemeyi bilmiyorsun.